طی روزهای اخیر اخبار و هیاهوی زیادی پیرامون حضوز زندانیان چینی در ایران به راه افتاده است. به گفته رامین گوران، دبیر انجمن انبوه‌سازان مسکن و ساختمان، قرار است طی قراردادی، زندانی‌های کشور چین به عنوان کارگر برای ساخت مسکن به ایران منتقل شوند.
هر چند پیش از این، فرشید پورحاجت، عضو کانون انبوه‌سازان مسکن، واگذاری انبوه‌سازی به چینی‌ها را محکوم کرده بود، اما هم‌اکنون شاهد استقبال مدیران بلند مرتبه از این طرح هستیم.
آن‌ها معتقدند با اشتغال این کارگران زندانی از کشورهای دیگر از جمله چین، به کاهش هزینه‌های ساخت و ساز کمک می‌کنند. این در حالیست که نیروی کار جوان ایرانی، روز خود را با بی‌کاری آغاز و با شبی بدون آینده به پایان می‌رساند.
بیشتر بخوانید: مسکن چینی، محصول جدید و مشترک دولت ایران و چین
توجیه دیگر مسئولین، عدم به‌روز بودن تکنولوژی بخش خصوصی داخلی و هزینه و زمان زیاد برای اتمام پروژه‌ها می‌باشد.
عضو اتاق بازرگانی تهران اظهار داشت:
برای بخش خصوصی ایران، اهمیت دارد که با هماهنگی، فناوری‌های جدید را به کار بگیرد. در کشورهای دیگر که می‌خواهند در بازارهای بین‌المللی فعالیت کنند، همواره با بخش خصوصی نیز همکاری می‌کنند و امتیازاتی را ارائه می‌دهند تا این بخش قوی‌تر شود، اما متأسفانه در ایران این کارها به درستی انجام نمی‌شود.
وی درباره سازگاری روحیه کارگران ایرانی با مدیریت چینی نیز توضیح داد: انجام این کار سخت است. در داخل کشور، ظرفیت‌های لازم وجود دارد و من توصیه می‌کنم که مسئولان شهری و دولتی از ظرفیت‌های بخش خصوصی ما استفاده کنند.
گوران درباره واکنش مسئولان و مردم به استفاده از نیروی کار غیربومی برای ساخت مسکن توضیح داد: این موضوع جدید نیست؛ قبل از انقلاب، در برخی پروژه‌های نفتی این رویه وجود داشت و بعد از انقلاب نیز این روند ادامه داشته است. (روزنامه اطلاعات)
اما چرا مردم به حضور چینی‌ها واکنش منفی نشان دادند؟
بعد از امضای قراداد همکاری‌های 25 ساله ایران و چین، چیزی که به طور واضح برای مردم اثبات شد، عدم توازن امتیازات دریافتی از این کشور در مقابل خدمات دولت ایران است.
با نگاه ژورنالیستی، گویا ایران، به حیاط خلوت چینی‌ها تبدیل شده و مشغول دوشیدن منابع به صورت رایگان هستند.
همچنین عدم گفتگوی شفاف و ارائه توضیحات دقیق از سوی مسئولین، به ایجاد حساسیت بیشتر می‌انجامد. در همین رابطه، هربار که دولت اتفاقی را تکذیب کرده، چندی بعد همان موضوع رنگ واقعیت به خود گرفته است.
بدهی نفتی چین با ساختمان‌سازی چینی پاک نخواهد شد
دلیل سوق پیدا کردن ایران در معاملات بین‌المللی به سمت شیوه بسیار قدیمی مبادله کالا به کالا در ادوار مختلف، عدم توانایی دولت‌ها در بازپس‌گیری طلب‌های نفتی خود از سایر کشورها و همچنین بهانه تحریم بوده است.
به عنوان مثال، در سال‌های اولیه تحریم نفتی، هند بدهی خود را با صادرات چای تاریخ مصرف گذشته به ایران تسویه کرد. حالا نوبت به چین رسید که این بدهی را با ایجاد درآمد برای زندانیان خود در بخش ساختمان‌سازی تسویه کند.
اما تبدیل زندانی چینی به کارگر تکذیب شد
در همین رابطه، وحید قربانی، رئیس مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی وزارت راه و شهرسازی، این اظهارات را به‌طور قاطعانه تکذیب کرد. او افزود:
در وزارت راه و شهرسازی هیچ گونه مذاکره‌ای در مورد این موضوع انجام نشده است و انتشار چنین ادعاهایی باعث ایجاد تشویش در ذهن عمومی می‌شود.
قربانی بیان کرد: در حال حاضر، بیش از دو میلیون و ۲۰۰ هزار واحد مسکونی در چارچوب نهضت ملی مسکن با همکاری مهندسان و کارگران ماهر داخلی در سراسر کشور در حال ساخت است.
رئیس مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی وزارت راه و شهرسازی بیان کرد: هرگونه توافق یا مذاکره‌ای که در آینده انجام شود، اطلاعات و نتایج آن از طریق پایگاه اطلاع‌رسانی رسمی وزارت به آدرس news.mrud.ir منتشر خواهد شد تا عموم به‌ویژه رسانه‌ها مطلع شوند. (پایگاه اطلاع‌رسانی دولت)
مفهوم واژه تکذیب در رسانه‌های دولتی
با ارتقاء سواد رسانه‌ای عموم جامعه، واژه “تکذیب” هم معنی دیگری یافت. یعنی یک پدیده ابتدا از سوی مسئولین تکذیب می‌شود اما در پشت صحنه در حال وقوع است.
به طور مثال ورود ویروس کووید 19 به ایران در بمن 1398 تکذیب شد در حالی که این ویروس خطرناک در حال شیوع بود تا جایی که اجازه برگزاری اجتماع 22 بهمن داده شد.
حضور زندانیان چینی نیز احتمالا مبتنی بر همین فرمول است و فعلا در مرحله تکذیب به سر می‌برد. راستی شما مایل به سکونت در خانه ساخته شده توسط یک مجرم چینی هستید؟
منبع: اختصاصی ویکی پرند
